„Wierzę (…) w świętych obcowanie (…)”

            Fakt otrzymania przez naszą wspólnotę parafialną relikwii św. Jana Pawła II papieża, jest dla nas wielkim wyróżnieniem i łaską. Jest to również okazja do pogłębienia wiary, a także świadomości naszego powołania do świętości.

Nasz święty Rodak nauczał: Świętość wydaje się celem trudnym, osiągalnym tylko dla ludzi zupełnie wyjątkowych albo dla tych, którzy odrywają się całkowicie od życia i kultury danej epoki. W rzeczywistości świętość jest darem i zadaniem zakorzenionym w chrzcie i bierzmowaniu, powierzonym wszystkim członkom Kościoła w każdej epoce. Jest darem i zadaniem dla świeckich tak samo jak dla zakonników i kapłanów, w sferze prywatnej, tak jak w działalności publicznej, w życiu zarówno jednostek, jak rodzin i wspólnot.

Przy tej okazji warto również pogłębić swoją wiedzę na temat relikwii, czym one są, dlaczego jest im oddawana cześć i w jaki sposób mogą być one nam „pomocne”?

Relikwie są to szczątki ciała ludzkiego (łac. Reliquiae – szczątki). Najczęściej jest to układ kostny świętego, zdarzają się również fragmenty ciała, które nie uległo rozkładowi. W tym przypadku mamy do czynienia z relikwiami pierwszego stopnia. Relikwiami mogą stać się również rzeczy osobiste świętego, ubrania, rzeczy codziennego użytku, jednym słowem te, które miały bezpośrednią styczność ze świętym. W tym przypadku będziemy mieli do czynienia z relikwiami drugiego stopnia.

Kult relikwii jest obecny w Kościele od jego zarania. Pierwotnie Eucharystia sprawowana była na grobach męczenników. Wielki rozkwit kultu relikwii miał miejsce w średniowieczu. Sobór Trydencki (1545 – 1563) uregulował sprawę relikwii i postanowił, że okazywanie czci relikwiom świętych jest praktyką jak najbardziej uprawnioną.

Wierzymy w obcowanie świętych i relikwie niewątpliwie nam w tej wierze bardzo pomagają. Są one namacalnym dowodem obecności wśród nas ludzi, którzy poprzedzili nas w wędrówce do Nieba i wstawiają się nieustannie za nami, abyśmy tak jak oni osiągnęli szczyty świętości. Należy jednak pamiętać, że relikwie – nawet wielkich świętych Kościoła – i ich kult, nie jest celem sam w sobie. Zawsze powinny prowadzić to Tego, który jest źródłem świętości, do Pana Boga, który już na kartach Starego Testamentu wzywa ludzi: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz! (Kpł 19,1).

Obecność relikwii św. Jana Pawła II w naszej parafii to również wspaniała okazja do refleksji na temat życia, posług i twórczości naszego wielkiego Rodaka, który zostawił po sobie wspaniałe świadectwo. Dla wielu z nas będzie to również dobra okazja do osobistych wspomnień związanych z Ojcem świętym. To także zadanie dla rodziców, którzy w „domowych katechezach” powinni nieustannie troszczyć się o pogłębianie wiary swojej i swoich dzieci.

Dziękujmy Panu Bogu za dar świętości i orędownictwa nad nami św. Jana Pawła II, polecając jego wstawiennictwu nasze rodziny, parafię i całą naszą ojczyznę.

Święty Janie Pawle II – módl się za nami!

                                                                                                                                        Opr. Ks. diakon Łukasz Dziedzic